1. Dziś II niedziela miesiąca ze składką inwestycyjną. Jest to też dzień solidarności
z Kościołem w potrzebie. Przez składkę do puszek możemy dziś wesprzeć Ziemię Świętą.
Bóg zapłać za wszystkie ofiary dziś złożone.
2. Jutro i we wtorek msza św. o godz. 18.00
3. We wtorek Narodowe Święto Niepodległości. Msza w intencji Ojczyzny o godz. 18.00
Pamiętajmy w naszych modlitwach o naszej Ojczyźnie, polecajmy Bogu prośbę o jej
pomyślność.
4. W przyszłą niedzielę 16 listopada obchodzić będziemy Światowy Dzień Ubogich.
5. Co roku wspieramy Seminarium Duchowne w Sandomierzu przez pomoc materialną.
Dlatego składka w przyszłą niedzielę będzie przeznaczona na Seminarium
w ramach jesiennej pomocy.
6. W dniach od 28 listopada do 30 listopada w Wyższym Seminarium Duchownym
odbywać się będą Rekolekcje dla Młodych Mężczyzn ( 17-30 lat ) zatytułowane Jesteś
skałą. Plakat informujący na tablicy ogłoszeń.
7. Dziękuję za posprzątanie kościoła na dzisiejszą niedzielę..
Na najbliższą niedzielę o porządki proszę parafian z nr: 145,142, 144, 124, 148, 149, 151,
154. Zwracam się z prośbą o wygrabienie wszystkich liści z placu kościelnego i wokół
ogrodzenia.
8. Ofiary na kostkę złożyli: Ludwik Witoń i na konto parafialne Agnieszka Denkowska
–Siemczyk.
Moi drodzy jak widzicie układanie kostki wokół kościoła po wielu trudnościach dobiega
końca. Według wcześniejszych przewidywań miało być położonych 800 m 2 na łączną
kwotę 180 000 zł. Ostatecznie położonych rzeczywiście jest 930m 2 . Końcowy koszt więc
wyniesie ok. 205 000 zł.
Wszystkim obchodzącym w tym tygodniu imieniny ( Marcin, Renata),
urodziny lub inne radości osobiste, rodzinne czy małżeńskie składam serdeczne życzenia.
Niech Was dobry Bóg błogosławi, a Matka Najświętsza i św. Józef mają zawsze w swojej opiece.
Błogosławionej, spokojnej niedzieli
Katecheza, 9 listopada 2025.
Co oznacza słowo Chrystus?
Głową państwa polskiego jest prezydent. Obejmując urząd, składa on przed
Zgromadzeniem Narodowym uroczystą przysięgę. Nie zawsze jednak tak było. Przez
długie wieki Polską rządzili królowie. Oficjalnym momentem objęcia przez każdego z
nich władzy była uroczysta koronacja, odbywająca się podczas Mszy Świętej. W czasie
takiej koronacji każdy władca, oprócz tego, że otrzymywał koronę, był też uroczyście
namaszczany olejami świętymi na znak, że jest wybrany przez Boga – jest Bożym
pomazańcem.
Także w Izraelu namaszczano w imię Boże królów, kapłanów, a niekiedy także
proroków. „Takim namaszczonym miał być przede wszystkim Mesjasz, którego Bóg
miał posłać, by zapoczątkował ostatecznie Jego Królestwo. Mesjasz miał być
namaszczony Duchem Pańskim równocześnie jako król i kapłan, ale także jako prorok”
(KKK 436). Pierwsi uczniowie uwierzyli, że Jezus wypełnił tę mesjańską nadzieję
Narodu Wybranego. Dlatego bardzo wcześnie dodali do imienia „Jezus” tytuł
„Chrystus”, który jest greckim tłumaczeniem słowa „Mesjasz” ,czyli „namaszczony”.
Szczególny akt, przez który Jezus Bóg-Człowiek objawił się jako Mesjasz, dokonał się
podczas chrztu w Jordanie, gdy sam Bóg namaścił Go Duchem Świętym i mocą (por. Dz
10,38).
Co zatem oznacza tytuł „Chrystus”, który szybko stał się imieniem własnym
Jezusa? W Nowym Testamencie słowo „Chrystus” jako imię Jezusa występuje aż 529
razy. Tytuł ten oznacza, że Jezus jest zapowiadanym przez proroków Mesjaszem,
posłanym przez Boga do ludzi, aby ich zbawił. Został On namaszczony mocą Ducha
Świętego na Króla, Kapłana i Proroka, aby realizując tę potrójną funkcję wypełnił
zbawczą wolę Boga wobec świata (por. KKK 436). Znaczna grupa ludzi w Izraelu
oczekiwała Mesjasza, który stanie na czele powstania narodowego i wyzwoli Naród
Wybrany spod rzymskiego panowania. Jezus jednak pokazał, że prawdziwa misja
mesjańska polega na czym innym: Mesjasz przyszedł, aby wyzwolić nie tylko Izraelitów,
ale wszystkich ludzi; i nie spod panowania Rzymu, ale z niewoli grzechu i śmierci.
Chrystus jest zatem Królem, lecz nie takim jak królowie, których znamy z
podręczników historii. Jego królowanie i władza ma charakter szczególny, nabiera
bowiem prawdziwego znaczenia dopiero z perspektywy krzyża. Jezus powie sam o sobie
i swej misji: „Syn Człowieczy (…) nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać
swoje życie na okup za wielu” (Mt 20,28). Jest także Kapłanem, który przelewa własną
krew i składa własne życie jako ofiarę (1 J 2,2) na przebłaganie za nasze grzechy (por.
Ga 1,4). Jest wreszcie Prorokiem, który bezkompromisowo głosi wolę Ojca.
Przez sakrament chrztu każdy chrześcijanin staje się uczestnikiem mesjańskiego
posłannictwa Chrystusa. Jako lud kapłański mamy prawo do składania Bogu
duchowych ofiar. Jako uczestnicy funkcji prorockiej możemy i powinniśmy głosić
Ewangelię słowem i czynem. Biorąc zaś udział w posłannictwie królewskim mamy
panować nad sobą i zmieniać świat na lepsze.