XXXIV Niedziela – UROCZYSTOŚĆ CHRYSTUSA KRÓLA 23.11.2025

1. Dziś przeżywamy Uroczystość Chrystusa Króla – jest to już ostatnia niedziela
roku liturgicznego. Zakończenie roku liturgicznego.

2.  W najbliższą niedzielę rozpoczniemy Nowy Rok Liturgiczny. który będzie
przeżywany pod hasłem „Uczniowie-misjonarze”. Będzie to też I niedziela Adwentu.
Najpiękniejszym wzorem adwentowego oczekiwania na przyjście Pana jest Maryja.
Starajmy się naśladować Jej bezgraniczne zawierzenie oraz oddanie Bogu i ludziom.
Wyrazem tego będzie nasz udział w Mszach Świętych roratnich, które będą odprawiane
o godz.18:00. Niech nie zabraknie nas tutaj w świątyni – Pan Jezus zawsze chce się
z nami spotkać. Szczególnie zapraszam dzieci z lampionami.

3 Bóg zapłać za modlitwę i ofiary złożone w ubiegłą niedzielę na tacę dla Seminarium
Duchownego  w Sandomierzu.

4.  Rozpoczął się Tydzień biblijny. To dobry czas, by rodzinnie przeczytać
fragment Pisma św. i zastanowić się nad jego treścią.

5. W dniach od 28 listopada do 30 listopada w Wyższym Seminarium Duchownym
odbywać się będą Rekolekcje dla Młodych Mężczyzn ( 17-30 lat ) zatytułowane Jesteś
skałą. Plakat informujący na tablicy ogłoszeń.

6. Pan Józef Bugno zaprasza na pielgrzymkę na dzień 6 grudnia. Tym razem
Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie i Zgromadzenia Sióstr Służebniczek
w Starej Wsi. Informacja w gablocie.

7. Dziękuję za porządki w kościele na dzisiejszą niedzielę i złożoną przy tej okazji ofiarę.
Na najbliższą niedzielę o porządki proszę parafian z nr: 166, 167, 250, 168, 170, 171, 172,
173

8. Ofiarę na kostkę złożyli: Renata Dul, Zdzisław Rożek i rodzina Piwińskich 178

Wszystkim obchodzącym w tym tygodniu imieniny, urodziny
lub inne radości osobiste, rodzinne czy małżeńskie składamy serdeczne życzenia.
Niech Was dobry Bóg błogosławi, a Matka Najświętsza i św. Józef mają zawsze w swojej opiece. 
Błogosławionej, spokojnej niedzieli

Katecheza, 23 listopada 2025.
Co oznacza prawda o zstąpieniu Chrystusa do piekieł?

Odmawiając Skład Apostolski, powtarzamy słowa o zstąpieniu Chrystusa do
piekieł. Dla wielu chrześcijan ta prawda jest niezrozumiała. Nie brakuje takich, którzy
zstąpienie Chrystusa do piekieł rozumieją jako zejście do świata potępionych.
Spróbujmy więc wyjaśnić w czasie dzisiejszej katechezy co ta prawda wyraża?
Od początku istnienia Kościoła prawda ta była obecna w jego nauczaniu i liturgii.
Autor Starożytnej homilii na Wielką i Świętą Sobotę obrazowo opisał to wydarzenie tak:
Chrystus „idzie, nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; by
wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę”. Do
sprawiedliwych, którzy wraz z pierwszymi ludźmi czekają na Odkupiciela, woła:
„Zbudź się, który śpisz! Nie po to bowiem cię stworzyłem, byś pozostawał spętany
w Otchłani. Powstań z martwych, albowiem jestem życiem umarłych”.

Prawda wiary o zstąpieniu Jezusa do piekieł jest wyrażona językiem minionych
czasów. Miejsce przebywania zmarłych, do którego zstąpił Jezus, określano mianem
otchłani, Szeolu, Hadesu, lub – w staropolszczyźnie – piekieł. Tej krainy zmarłych „nie
należy utożsamiać (…) z piekłem potępionych”. Owe „piekła” należy rozumieć jako „los
tych wszystkich zmarłych, zarówno sprawiedliwych, jak i złych, którzy zmarli przed
Chrystusem. Zmarły Chrystus, w swojej duszy zjednoczonej z Jego Boską Osobą,
dołączył w krainie zmarłych do sprawiedliwych, którzy czekali na Odkupiciela, aby
dostąpić łaski oglądania Boga”.
W tej krainie zmarli pozbawieni byli oglądania Boga i odłączeni od Niego.
Wejście Jezusa w rzeczywistość śmierci oznacza podzielenie przez Niego powszechnego
losu ludzi i przyjęcie na Siebie wszystkich konsekwencji z nim związanych – poczucia
samotności w obliczu śmierci, opuszczenia i ciemności. Szatan chciał oderwać człowieka
od Boga, zamknąć mu drogę do nieba, a życie ziemskie oraz wieczne uczynić życiem bez
Boga. Stąd wielka wartość zstąpienia Jezusa do otchłani śmierci, bo oto „nawet
umarłym głoszono Ewangelię” (1 P 4,6). W ten sposób dokonało się zwycięstwo
Chrystusa nad mocami zła, grzechu i śmierci. Bóg pustkę śmierci człowieka wypełnił
swoim życiem, które nie zna granic. Dzięki temu zwycięstwu możemy śpiewać
o Chrystusie jako Zwycięzcy śmierci, piekła i szatana.
Tego zwycięstwa nad piekłem i szatanem nie można jednak rozumieć jako
unicestwienie piekła i wyzwolenia z niego zarówno złych, jak i sprawiedliwych. Ich los
nie jest identyczny. Potwierdza to sam Jezus w wielu przypowieściach – między innymi
w przypowieści o ubogim Łazarzu, który oczekiwał wyzwolenia dusz sprawiedliwych na
łonie Abrahama. Dzięki śmierci Jezusa dostąpiły i dostępują odkupienia wszystkie,
minione i obecne pokolenia sprawiedliwych, którzy całą swoją ufność i nadzieję
pokładają w Bogu i Jego Miłosierdziu. Tajemnica zstąpienia Jezusa do piekieł jest ciągle
obecną w naszym życiu Dobrą Nowiną o zwycięstwie życia nad śmiercią i powołaniu
człowieka do życia wiecznego.